Jak dobrać siatkę leśną do rodzaju zwierzyny

Co to znaczy: 160/23/15?

Na początek jedna ważna informacja: sposób opisywania wymiarów siatki. Na przykład nazwa 160/23/15 oznacza:

• 160 – wysokość siatki w cm,
• 23 – ilość drutów poziomych,
• 15 – odstęp między drutami pionowymi w cm.

By siatka była wytrzymała i trwała należy się upewnić, że jej poziome druty są wysokowęglowe o wytrzymałości na rozciąganie minimum 1050 N/mm², a zawartość cynku wynosi minimum 210 g/m².

Jakie zwierzęta, taka siatka

Przed zakupem odpowiedniej siatki powinniśmy zdobyć wiedzę, jakie zwierzęta zamieszkują nasze okolice. Potrzebne informacje możemy uzyskać w siedzibie leśnictwa nadzorującego obszar, który chcemy ogrodzić. Warto zapytać, czy nasze przyszłe ogrodzenie nie znajduje się na szlaku wędrówek zwierząt i czy na danym terenie występuje problem bezdomnych psów.

Jeśli na okolicznym terenie żyje drobna zwierzyna (zając, królik, sarna czy lis), siatka nie musi przekraczać wysokości 160 cm. Powinna natomiast być zagęszczona od dołu co 5 cm do wysokości minimum 80 cm. Druty pionowe powinny być rozmieszczone w odstępie co 15 cm oraz posiadać średnicę 1,60 mm (proponowany typ to 160/23/15 Light).

Jeśli obecny jest na naszym terenie również dzik, wtedy siatka musi być już wykonana z grubszych drutów – minimum 2,00 mm (160/23/15 Medium). Występowanie jeszcze dodatkowo jelenia wymaga stosowania siatek o wysokości minimum 2 metrów (200/25/15 Medium).

Użycie najwyższej i najbardziej zagęszczonej siatki zabezpiecza nas przed najczęściej występującą zwierzyną w Polsce. Jeśli jednak nie przeszkadzają nam zające, króliki czy lisy, to siatkę można rozrzedzić i tym samym zaoszczędzić na jej koszcie, stosując odpowiednio typy: 160/15/15 Light, 160/15/15 Medium, 200/17/15 Medium.

Porady praktyczne

Moje dodatkowe rady wynikające z praktyki i doświadczeń hodowców i leśników, dotyczą sytuacji specyficznych.

Ukształtowanie terenu

W terenach górzystych stosujemy siatki o najgrubszych drutach (minimum 2,50 mm – na przykład 200/17/15 Super). Zapobiega to „zejściu” siatki lekkiej wraz ze śniegiem po mocno pochyłych powierzchniach podczas wiosennych roztopów.

Kraina geograficzna

Na terenach nizinnych z łagodną zimą, gdzie średnia pokrywa śnieżna podczas zimy jest niewielka, możemy stosować zagęszczenie siatki od dołu tylko do wysokości 50 cm (160/20/15 lub 200/22/15). Tam gdzie śniegu nie brakuje, musi to być zawsze 80 cm. Wysokość siatki zmniejsza się wtedy o wysokość leżącego śniegu, po którym większość zwierząt z łatwością chodzi.

Niepożądana obecność dzika i lisa

Siatkę można wkopać na głębokość 10-20 cm, wcześniej dodatkowo zabezpieczając ją antykorozyjnie, i/lub kotwić ją do ziemi co 50 cm. Zapobiega to podkopywaniu siatki przez lisa lub podrywaniu jej od dołu przez dzika.

Duże zagęszczenie zwierząt wewnątrz ogrodzenia (hodowle jeleniowatych lub bydło)

Należy użyć solidnej siatki (np. 200/22/15 Super), która zabezpieczy nas przed jeleniami z okolicy (bykami), które będą chciały dostać się do łani w rui wewnątrz ogrodzenia, wilkami lub dzikimi psami. Ponadto konieczne jest zastosowanie dodatkowego zabezpieczenia wewnątrz ogrodzenia – np. „elektrycznego pastucha”. Można również na wysokości 20-25 cm powyżej siatki zamontować drewnianą żerdź, którą jelenie zauważą i która zniechęci je do przeskakiwania nad siatką (samego drutu zakochane jelenie czasami nie widzą).

Niechciana wydra

Zwłaszcza przy grodzeniu stawów hodowlanych wydry mogą dokonać poważnych strat. Jest to zwierzę bardzo inteligentne, które trudno zatrzymać. Przymocowanie do siatki leśnej, siatki o małym heksagonalnym oczku (40 mm) i wysokości 1 metra, zmniejszy ryzyko wtargnięcia wydry.

Żubr i łoś

Te duże zwierzęta bardzo trudno zatrzymać, ale by ryzyko ich wtargnięcia było mniejsze, stosujemy tylko siatki najgrubsze (200/22/15 Super).

Łasice i norki amerykańskie

Siatka leśna nie zabezpiecza w żaden sposób przed tymi drapieżnymi ssakami, zwłaszcza przy hodowli drobnego ptactwa. Dlatego do wygrodzeń najlepiej używać siatek zgrzewanych o małym oczku (25 mm).

Człowiek

Z doświadczenia wiem, że najwięcej szkód w ogrodzeniach z siatki leśnej powodują ludzie. Jeśli nie przeszkadzają nam na naszym terenie np. grzybiarze, to lepiej na paru słupkach zamontować z jednej i drugiej strony drabinki, dzięki którym przedostaną się oni ponad ogrodzeniem, nie niszcząc go.

Montaż i konserwacja

I na sam koniec parę rad dotyczący montażu i konserwacji ogrodzeń z siatki leśnej:

• Siatek wykonanych z drutów wysokowęglowych nigdy nie „dobijamy” na słupkach pośrednich. Druty muszą mieć możliwość przesuwania się w poziomie, zmieniając swoją długość pod wpływem temperatury (jak kable elektryczne na słupach)
• W miejscu, gdzie są „dobite” do słupka skoblem, druty tracą również swoją wytrzymałość na zrywanie i w momencie uderzenia zwierzyny pękają właśnie tam
• Warto nie dopuszczać do przerastania siatki przez roślinność, kosząc zarośla wokół takich ogrodzeń
• Jeśli mamy do ogrodzenia jeden duży obszar, to lepiej podzielić go na 4 małe, by taka zamknięta przestrzeń nie była atrakcyjna dla zwierząt. Jelenie unikają małych ogrodzonych powierzchni, a dziki nie pozostaną zbyt długo na niewielkim polu kukurydzy.

Sprawdź pełną ofertę siatek ogrodzeniowych.

Autor: Maciej Kokociński – Manager Sprzedaży na Polskę